قشقایی،فرهنگ،زبان

عکس قشقایی،دنیای اطرافم،فرهنگ،زبان

قشقایی،فرهنگ،زبان

عکس قشقایی،دنیای اطرافم،فرهنگ،زبان

دلی

چندی پیش سایت آقای عبدالله شهبازی را بررسی میکردم که به عکس و مطلبی در مورد دَ لی داغی که فارس ها آن را کوه دلو میخوانند برخوردم.آقای شهبازی پیشتر در کتاب ایل ناشناخته این کلمه را احتمالا تورکی خوانده بودند و پس از آن عزیزی این کلمه را فارسی و هم ریشه با و در ارتباط با دالاهو خوانده بود!!!


کوه دلی سالها بل قرن هاست که گذرگاه طایفه های مختلف قشقایی بوده است.در زبان تورکی کلمه دلی به معنای:دیوانه،بی باک،سر به هوا،شجاع و طغیانگر و ... آمده است.در بررسی مکان های جغرافیایی در حوزه قشقایی به رودخانه خشک شهر شیراز که آن را دلی چای مینامیم نیز برخوردم که وجه تسمیه آن بخاطر طغیانگر بودن آن است


دلی داغ:کوه بلند،کوه سرکش

دلی چای:رودخانه طغیانگر،رودخانه سرکش

به چند مورد دیگر از کاربرد های کلمه دلی در زبان و ادبیات تورکی دقت کنید:

دلی باش:بی پروا،شجاع

دلی:دلیر،شجاع.......در داستان کور اوغلو آنجا که کور اوغلو میگوید:هایدی دلی لریم

دلی خسرو:نام آهنگ

دلی میشتی،دلی نوشو:نام گیاهی شبیه لوبیا

دلی بولاما:نوعی آغوز-شیر حیوان تازه زاییده

دلی قانلی(این اصطلاح بیشتر در ترکیه بکار میرود):تازه جوان،زودرس،جوانمرد

...